Goed beschermd door een veiligheidsbril en oordoppen opende wethouder Jack Gerats op zondag 5 november de mozaïekmuur aan de Cabergerweg door met een hamer een tegel kapot te slaan. Tientallen mensen met totaal verschillende achtergronden hebben tijdens het traject ‘Samen Mozaïeken’ aan de muur bijgedragen. “Het was een grauwe muur die nu fantastisch is opgevrolijkt”, vindt de wethouder. “Mensen met en zonder beperking hebben heel hard gewerkt. Ik beleef dit als een topproject. Onzichtbare mensen krijgen een gezicht.”

Door Lieke Rijkx

Pioniers van het Radium-gebied Sándor Sinko en Diana Gambardella van het Kunstfront waren de initiatiefnemers van het project Samen Mozaïeken (http://www.maastrichtlab.nl/kunstfront-zorgt-voor-kleur/). Het project kwam met hulp van stichtingen, organisaties en veel vrijwilligers van de grond en leidde uiteindelijk tot een kleurrijke muur in een grijs gedeelte van Maastricht. Volgens de wethouder hebben Sandor en Diana daarmee ingespeeld op de behoeften van de stad. Sándor: “Mozaïeken is met verschillende steentjes die soms niet bij elkaar lijken te passen een mooi geheel maken. Net zoals we op deze plek mensen die elkaar anders misschien nooit zouden tegenkomen bij elkaar hebben gebracht. Kijk, dit is toch de mooiste muur van Maastricht?!”

Vriendschappen
Uit dat bij elkaar brengen van mensen, zijn mooie vriendschappen ontstaan, vertelt Peter Vrehen, voorzitter van Samen Onbeperkt. “Veel mensen met een beperking hebben geen eigen tuin, maar vinden het wel leuk om meer over tuineren en de natuur te weten. Ik kende Sándor en Diana al een tijdje en wist dat hier een stuk grond lag. Toen heb ik ze gebeld om te vragen of Samen Onbeperkt hier mocht komen planten, stekken en oogsten. Uiteraard was dat geen probleem. We zitten hier nu zo’n vijf jaar. Ik hoop dat we kunnen blijven. Deze hoek van de stad moet gaan bruisen qua kunst, cultuur en natuur.” De leden van Samen Onbeperkt komen twee keer per week bij elkaar en hielpen allemaal op hun eigen manier mee aan de mozaïekmuur.

Veelzijdig, divers en warm
Nadat Sándor de wethouder, Peter Vrehen, Marleen Mes (de meest hardwerkende en altijd aanwezige deelneemster aan de verschillende projecten) en Diana in het zonnetje heeft gezet, gaat het programma binnen verder. Lotte Walda speelt gevoelige luisterliedjes. Bezoekers krijgen broccolicourgettesoep bij de brandende kachel. Leden van The Mandril treden op met dans en toneel. Er is een workshop pasta maken, een vuurshow en een dj. Kortom: veelzijdigheid, diversiteit en warmte. Sándor: “Wat een mooie dag, wat een grote opkomst. Ik ben heel tevreden en best wel trots. Ik hoop dat we samen nog veel moois neerzetten in dit gebied.”